1001.چشام پرِ اشک شد یه لحظه

چن دقیقه پیش کتاب "پیش از بستن چمدان" م رو که مینو کریم زاده خودش امضا کرده و فرستاده واسم رو کف اتاق دیدم،برش داشتم دیدم پشت و جلوش هی نقطه نقطه و خط خط خودکاری شده و کثیف.از زیبا پرسیدم میگه برده بودمش فلان جا(فلان جا ینی به مدت سه روز تو کیفش بوده با یه مشت خرت و پرت دیگه) ،

کس دیگه ای هم هست که تو همچین شرایطی انقد برنجه و ناراحت و عصبی شه بابت کتابش؟

+ بعضی کتابامو دلم میخواد بذارم تو یه طبقه ی شیشه ای درشم قفل کنم.بعضی وختا فقط خاکشونو بتکونم از اول بخونمشون دوباره بذارم همونجا.و هیشکی حق نداشته باشه جایی ببردشون.

مث پیش از بستن چمدان،مث خطای ستارگان ، مث قلب های نارنجی ، مث بابالنگ دراز.

سادگانه...