1083

از دیشب تا حالا هر دقیقه یه چیز جدید یادم اومده که توش داشتم.
و این روند هنوزم ادامه داره.
و حالا که دیگه یجورایی مطمئنم کار از کار گذشته و ب خودم اجازه دادم ک فک کنم راجبش،میبینم تقریبا همه ی چیزای دیجیتالی که داشتیم توی اون هارد بوده.چیزایی که کس دیگه نداردشون تا برش گردونه بهم.مثلا همه ی عکسایی که با گوشی مامانم گرفته بودیم.مال شیش هفت سال پیش.مثلا صداهایی که تو عالم بچگی با n73 ضبط کرده بودم.مثلا عکسایی که گرفته بودم و به هیچکس نشون نداده بودم.
نه.فک نکنم بخوام بیشتر از این بهش فک کنم.
تنها چیزی که میدونم اینه که یه گند بزرگ زدم که نمیدونم چه واکنشی باید در برابرش نشون بدم.
+ تنها و تنها خوبیش اینه که به ادم یادواری میکنه باید تو لحظه زندگی کرد.وگرنه هیچی موندگار نیس.

سادگانه...