2099

میدونی... نمیخوام کوتاه بیام ولی زورم تموم شده. تنهایی نمیتونم. تنهایی زورم نمیرسه و واقعا تنهام. همیشه دورم پر از آدم بوده و تنها بودم. چون معنی تنها نبودن واسم اینه که یکی بگه اره بزن بریم میشه. پایه م بهم زنگ بزن. پاشو بریم من میام باهات.اصلا چرا چیزی بگه؟ هیچی نگه و باشه. و من همیشه خواستم سر قانون "از هیشکی توقع نداشته باش" بمونم و همیشه تنها بودم.

بعضی وختا میگم لابد مشکل از منه خب. لابد ندارم اون چیزایی رو که باید داشته باشم.

و بعد میشم همون لجباز همیشگی و میگم همینه که هست. تنهایی انجامش بده. ثابت کن زورت انقد میرسه که کم نیاری.

و خب سوپرمن نیستم که قدرتم تموم نشه. تعارفم با خودم ندارم.

و همه حرفشون یه چیزه : هیشکی غیر از خودت نمیتونه بهت کمک کنه.

این مزخرفترین واقعیت زندگی منه.

بچسبد به: من یه دچارم

سادگانه...